توسعه قرصی که چندین دوز دارو در دل خود دارد
آروما: تعدادی از بیماریهای رایج نیاز به زمان بندی دقیقی در مصرف داروها دارند. حالا، یک کپسول قابل تنظیم که در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو مهندسی شده است، می تواند به لطف یک سیستم رهاسازی مرحله ای منحصر به فرد، برنامه های پیچیده دوز مورد مصرف دارو را ساده کند.
به گزارش آروما به نقل از ایسنا، در سالهای اخیر، تحقیقاتی انجام شده است که میزان مصرف برخی مواد را بر مبنای ساعتهای زیستی بدن ما که بعنوان ریتم های شبانه روزی نیز شناخته می شوند، تحلیل و بررسی می کند. بعنوان مثال، سال گذشته، یک مطالعه نشان داد که افراد سحرخیز که داروهای فشار خون خویش را در ساعات اولیه روز مصرف می کردند و افراد شب زنده دار که آنها را پیش از خواب مصرف می کردند، خطر کمتری برای حملات قلبی غیرکشنده داشتند. یک مطالعه قبلی نشان داد که مصرف داروهای ضدالتهاب در شب در مقابل بامداد می تواند مانع بهبودی شود. حتی زمان اضافه کردن شکر به قهوه روزانه نیز بر اثرات کافئین نوشیدنی تاثیر گذاشته است.
به نقل از نیواطلس، با این وجود، رعایت هر نوع دوز روزانه ای می تواند دشوار باشد و بخصوص برای افراد مسن که گاهی اوقات با زوال شناختی دست و پنجه نرم می کنند. کپسول جدید دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو می تواند تا حد زیادی به کمک و افزایش بالقوه اثربخشی بعضی از داروها کمک نماید.
محققان برای ساخت آن، کپسولی با بخش های مختلف که توسط موانع ساخته شده از پلیمر حساس به pH جداسازی شده است، مهندسی کردند. این پلیمر از موانع در مقابل اسید معده محافظت می کند و محققان می گویند با تغییر ضخامت موانع مختلف، میتوان زمان آزاد شدن داروها در قسمت های مختلف را کنترل کرد.
کل کپسول با یک لایه محافظ از سلولز گیاهی پوشانده شده است که در واقع در معده حل می شود. ازاین رو برای داروهایی که بهتر است فورا آزاد شوند، لایه اول می تواند توسط موانع محافظت نشود و هنگامی که پوسته بیرونی حل می شود، آزاد شود.
اگر این برای یک قرص نسبتا کوچک کافی نبود، مهندسان آن لایه بیرونی را با ذرات منیزیم ریز نیز آغشته می کردند که دو عملکرد دارد. وقتی این ماده آزاد می شود، جریانی از حباب های هیدروژن بوجود می آورد که به پراکندگی سریع تر داروی اول کمک می نماید. بعد از آن، منیزیم به خنثی کردن اسید معده کمک می نماید که می تواند مانع pH را برای آزاد کردن داروی دوم تغییر دهد.
برای آزمایش این کپسول، محققان آنرا با سه دوز رنگی از داروی پارکینسون پر کردند. در شرایط شبیه سازی شده معده، آنها توانستند ببینند که دوز اول بهمراه ترکیبات منیزیمی به سرعت آزاد می شود، در حالیکه دو محفظه دیگر موجب آزادسازی تدریجی تر دارو با گذشت زمان شدند.
استفاده از داروی پارکینسون یک تصمیم تصادفی نبود. محققان می گویند حفظ سطح مناسب آن در طول روز می تواند به بیماران در مدیریت علائمشان کمک زیادی کند.
نویسنده اول این مطالعه، می گوید: اگر سطح دارو خیلی پایین بیاید، بیماران گرفتار لرزش و سایر علایم حرکتی می شوند. اما اگر بتوانیم آن سطح را ثابت نگه داریم، می توانیم به حفظ ثبات حرکت بیمار نیز کمک نماییم. کپسول ما پتانسیل تضمین این ثبات را در طول روز دارد و ازاین رو بیماران احتیاجی به نگرانی در مورد زمان بندی دقیق هر دوز ندارند.
این کپسول می تواند به بیماران دچار بیماری های قلبی عروقی کمک نماید، بعنوان مثال، یک دوز آسپرین را در صبح، یک بتا بلاکر را در پس از ظهر و یک داروی کلسترول را در شب آزاد کند.
محققان قصد دارند روی راه هایی برای طراحی کپسولی کار کنند که بیشتر از یک روز دوام بیاورد. آنها همینطور قصد دارند بررسی نمایند که آیا می توانند کپسولی طراحی نمایند که بتواند داروها را در دستگاه گوارش در فواصل بیشتری آزاد کند یا خیر.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب