هوش مصنوعی و جایگاه آن در ایران،
ضعف دانش اساتید دندانپزشكی كشور در حوزه هوش مصنوعی، انتقاد از جدایی دانشكده های دندانپزشكی و فنی
به گزارش آروما عضو هیات علمی دانشگاه شاهد با اشاره به اینكه بحث هوش مصنوعی سال هاست مطرح گردیده است، اظهار داشت: دانش اساتید دانشگاهی درمورد هوش مصنوعی در دندانپزشكی نسبت به دیگر رشته ها ضعیف است و در این رشته گسترش زیادی نداشته است.
علیرضا كشواد در گفتگو با ایسنا، اظهار نمود: تعداد معدودی رساله در دانشكده دندانپزشكی پیدا می شود كه مربوط به هوش مصنوعی باشد، اكثراً دانشجوها تمایل دارند موضوعاتی را برای رساله انتخاب كنند كه استادان زیادی در آن رشته متبحر باشند، وقتی هوش مصنوعی و دندانپزشكی دیجیتالی گسترش پیدا نكرده و آموزش داده نشده، اساسا دانشجو هم برای انجام پروژه به سمت آن حركت نمی كند، بنابراین برای كمك كردن به دانشجوها ابتدا باید اساتید آموزش ببینند.
او همینطور افزود: در دانشكده های دندانپزشكی اقبالی نیست كه دانشجوها برای پژوهش هوش مصنوعی را انتخاب كنند. دانشجویان چون می دانند به مشكل بر می خورند، معمولاً تلاش می كنند رساله های دكتری خویش را طوری تعیین كنند كه ابزار و وسایل آن در دانشگاه خودشان وجود داشته باشد.
دكتر كشواد با اشاره به اینكه در دانشكده های دندانپزشكی برتر دنیا، از نرم افزارهای تشخیصی و هوش مصنوعی به وفور استفاده می شود، اظهار داشت: ساختار دانشكده های دندانپزشكی ایران به جای آنكه به صورت نرم افزاری اداره شود، بیشتر به صورت درمانگاهی و درمانی است.
وی اعتقاد دارد كه هدف اصلی دانشكده ها درمان بیمار است و چون تا حدی گرفتار مسائل حقوقی و اقتصادی درمان بیمار هستند، به مسائل آموزشی كمتر می پردازند.
دكتر كشواد در ارتباط با مزایای استفاده از هوش مصنوعی در آموزش دندانپزشكی اظهار داشت: یكی از بارزترین استفاده های هوش مصنوعی در كشورهای پیشرفته كار كردن با مانكن های هوشمند پیش از كار كردن با بیمار در بخش پیش كلینیك (pre clinic) است.
ایشان در ادامه به تشریح این مانكن ها پرداخت و اظهار داشت: این مانكن ها برای دانشجو شرایط واقعی دهان را ایجاد می كنند، زمانی كه دندانپزشك توربین را وارد دهان این مانكن های هوشمند می كند، تصویر دندانی كه تراشیده می شود و اشكالاتی كه امكان دارد به وجود آید را روی مانیتور می بیند، در اروپا دانشجویان با واقعیت مجازی (Virtual reality) كار می كنند. وقتی كیفیت آموزش این قدر بالا باشد و آزمون و خطا روی مانكن صورت گیرد، طبیعتاً صدمه رساندن به بیمار در كلینیك ها به شدت كاسته می شود، این درحالیست كه دانشجویان ما با ماكت دستی كار می كنند، دوربین و مانیتور و شرایط دیجیتالی در كار نیست.
دكتر كشواد اعتقاد دارد حتی در كنگره های دندانپزشكی "پزشكی دیجیتال" (digital dentistry) بیشتر به بحث طراحی روكش ها به صورت دیجیتالی می پردازند و بسیار كم از هوش مصنوعی در دندانپزشكی استفاده می شود.
پیشنهاد این استاد دانشگاه برای بسط دادن هوش مصنوعی در دانشكده های دندانپزشكی، تعریف بودجه مشخصی برای توسعه "دندانپزشكی دیجیتال" (digital dentistry) است كه هوش مصنوعی را هم در بر می گیرد؛ چونكه این كار احتیاج به كاربر و حقوق و همینطور نرم افزاهایی دارد تا در سیستم دانشكده نصب شوند و به هیات علمی دانشگاه ها آموزش داده شوند؛ در واقع همه اقدامات به مسائل اقتصادی بر می گردد، زمانی كه بودجه نباشد، هر چه گفته شود، بی فایده خواهد بود.
در ادامه دكتر كشوات یكی از دلایلی كه دندانپزشكی ایران از دنیا فاصله گرفته است را ارتباط كم بین دانشكده های فنی و دندانپزشكی و همینطور وارد نشدن بحث های جدید دیجیتالی و هوش مصنوعی دانست.
وی افزود: به علت جدا شدن دانشكده های دندانپزشكی از دیگر دانشكده ها، همكاری روتین و ممتد بین دانشگاه ها وجود ندارد؛ اعضای هیات علمی ای هستند كه در چارچوب طرح های پژوهشی با دانشكده های فنی كار كند، ولی باید طرح پژهشی ثبت گردد و بودجه به آنها اختصاص بدهند؛ چون كه تا بودجه نباشد، ارتباط برقرار نمی گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب