درمان جدید بیماری آلزایمر
به گزارش آروما، خراسان رضوی قرص های رایج درمان دیابت می توانند خطر مبتلا شدن به آلزایمر را بیشتر از یک پنجم کاهش دهند.
به نقل از هلث، نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیون ها (TZDs) می تواند خطر مبتلا شدن به بیماری آلزایمر را کم کند.
این داروی درمان دیابت که به سادگی در دسترس می باشد برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف می شود. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار می دهند و هورمون را قادر می سازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعه ای که بر روی بیشتر از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال مبتلا شدن به آلزایمر در افرادی که این قرص ها را مصرف می کردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا اظهار داشت: دیابت نوع ۲ با افزایش ریسک مبتلا شدن به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط می باشد.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیون ها می توانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را زیاد می کند تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علایم آلزایمر کمک می نماید.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکایی هایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در بین افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیون ها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با داروهایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش پیدا کرد.
دکتر ژو اظهار نمود: بیماری های عروقی خطر مبتلا شدن به آلزایمر را می افزایند ازاین رو کاهش تیازولیدیندیون ها در دمانس عروقی امکان دارد پیشرفت آلزایمر را هم کم کند. بعضی از مطالعات که تیازولیدیندیون ها را با دارونما یا مراقبت های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه می کنند، کاهش خطر مبتلا شدن به آلزایمر را گزارش کرده اند.
تصور می شود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همینطور نشان داد که تیازولیدیندیون ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و امکان دارد تیازولیدیندیون ها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از راه قرص های پیشگیرانه باز می کند، باآنکه همه داروهای دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرف کننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت می کردند در معرض مبتلا شدن به زوال عقل بودند.
دکتر ژو اظهار داشت: مطالعات آینده جهت استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت خوراکی برای جلوگیری از زوال عقل امکان دارد اولویت بندی تیازولیدیندیون ها را در نظر بگیرد. مصرف کنندگان سولفونیل اوره می توانند در مقایسه با مصرف کنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیون ها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکردهای شناختی در این جمعیت مهم تر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیون ها امکان دارد تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آنرا جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیشتر از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تأثیر قرار می دهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که هم اکنون وجود دارد می تواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: آروما
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب